माझ्यातला कवी
कधी झ-यातून वाही
कधी पाण्यातून येई.
माझ्यातला कवी.
घोट कवितेचे घेई.॥
थेंब पावसाचा झरे.
झाडाझाडात मढे.
माझ्यातला कवी.
शब्दाशब्दातून घडे.॥
अश्रुंचा फुटे बांध.
कधी रुसलेला चाॅद.
माझ्यातला कवी .
शब्दांत लावी सांध ॥
रान लेई नवासाज.
चढे झाडात उन्माद
. माझ्यातला कवी .
कवितेला घाली साद.॥
कुठे शेतकरी मरे.
कुठे आटलेत झरे .
माझ्यातला कवी .
शब्दा शब्दातून रडे.॥
✒ प्रा.श्री.धनाजी जनार्दन बुटेरे
पोई ; कल्याण ; ठाणे
अध्यक्ष
महाराष्ट्र साहित्य परिषद पुणे
(कल्याण ग्रामीण)
djbutere@blogspot.com
21/13/16
Copyright
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा